ஈழத் தமிழர்கள்

ஓயாத குண்டு வீச்சில் ஓய்ந்து போயின எங்கள் செவிப்பறைகள்
தீராத சோகத்தில் புன்னகை மறந்து போயின எங்கள் உதடுகள்
அடிக்க அடிக்க கல்லும் கரையும் என்பர்
அதை பொய்யாக்கின உங்கள் இதயங்கள்

நாங்கள் வேண்டியதெல்லாம் எங்கள் மண்ணில் எங்களுக்கு உரிமை
நீங்கள் தந்ததுவோ எங்களுக்கு பூவுலகில் ஓர் நரகை
தினம் தினம் செத்து செத்து பிழைக்கும் எங்கள் வாழ்வில்
இனி சுதந்திரம் என்பது எங்கள் மரணம் தானோ

காதலர் தினம்

இன்று காதலர் தினம்

என் காதலி கொண்டு வந்த மலர்ச்செண்டு

என் மேல் உதிர்ந்து கிடக்க

என் தோள் சாய்ந்து அழுதிடும்
அவள் கண்ணீர் துளிகளைத்
துடைத்திட வழியறியாமல்
கல்லறைக்குள் சிக்கித் தவிக்கிறேன் நான்